معرفی فونداسیون یا پی های ساختمانی
فونداسیون (Foundation) بخشی از ساختمان است که وظیفهٔ انتقال نیرو از ستونها یا نیروی ساختمان به زمین را بر عهده دارد بر اساس نوع ساختمان و میزان نیروهای وارده، بافت لایه هاو نوع خاک زمین و شرایط آب و هوایی منطقه ،میتوان تیپ و ابعاد شالوده را انتخاب و مشخص نمود. ضمنا عمق طول و عرض پی‌ها به وزن ساختمان، تعداد طبقات و نوع خاک محل بستگی دارد.
فونداسیون گسترده
گسترده:شامل یک دال ضخیم بتن مسلح بوده که تمام مساحت مورد نظر را می‌پوشاند. از این گونه پی‌ها در مواردی استفاد می‌شود که بارهای وارده از ساختمان بسیار زیاد بوده (مثل آسمان خراش‌ها)
رادیه (گسترده )به صورت یکپارچه و از بتن مسلح در سرتاسر زیر ساختمان ساخته می‌شود و تمامی ستونها و دیوارها بر روی آن قرار می‌گیرد. در بعضی مواقع که بار بسیار زیاد باشد سطح پی را بزرگتر از سطح ساختمان روی آن می‌سازند تا فشار در سطح بزرگتری درپی ساختمان انجام پذیرد. پی‌های گسترده به صورت‌های مختلف ساخته می‌شود که به شرح زیر است.
-
پی صفحه‌ای با دیوار محیطی
-
پی صفحه‌ای ساده
-
پی صفحه‌ای با شناژ
-
پی صفحه‌ای با دیوار بتنی در یک جهت
-
پی صفحه‌ای با دیوار بتنی در دو جهت
فونداسیون های نقطه ای
هر گاه پی‌های تکی (نقطه ای)توسط شناژهایی از بتن مسلح به یکدیگر متصل میشوند، پی‌های کلاف شده بهترین نوع پی در مناطق زلزله خیز به شمار می‌رود. زیرا در هنگام زلزله شناژها از جابه‌جایی پی‌ها جلوگیری نموده و باعث میشوند که در فاصله پی‌ها از یکدیگر تغییری حاصل نشود. اتصال یا کلاف پی و شناژ به دو صورت انجام می‌شود.برای ساختمانهایی که بار آن ها به صورت متمرکز نقطه ای به زمین منتقل می شود ساخته میگردد مانند ساختمان های فلزی یا ساختمان های بتونی
فونداسیون های نواری
فونداسیون نواری یا رادیال :این فونداسیون ها معمولا در ساختمان های آجری مورد استفاده قرار می گیرد. حداکثر عمق پی های نواری در حدود ۵۰ و عرض پی قدری بزرگتر از عرض دیوار روی آن می باشد.در زمین‌هایی که خطر رانش به وسیله خاک وجود داشته باشد از این گونه پی‌ها استفاده می‌شود.
این پی‌های بار وارده را در جهت طول پخش کرده و به خاک منتقل می‌کند و بنا را در مقابل لرزش‌ها و رانش‌های زمین مقاوم می‌نماید.
